Σ' ακολουθώ και μαζεύω
τα κομμάτια σου που πετάς
μέσα στη τσέπη μου
θα πάω στην κάμαρά μου
και κρυφά
θα σε συναρμολογήσω
όπως αγαπάω
κι όπως θέλω
Χάρις Παρασκευοπούλου
Είναι εκεί, το βλέπω. Στο πάτωμα. Δεν ήθελα να συμβεί αυτό, δεν το έκανα επίτηδες. Αλλά έγινε. Μπορεί μια τυχαία κίνηση, μια άτυχη στιγμή,...
υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή