"Πάρτυ Γενεθλίων", του Χάρολντ Πίντερ

 

«Το παρελθόν είναι ό,τι θυμόμαστε, ό,τι νομίζουμε πως θυμόμαστε, ό,τι έχουμε πειστεί ότι θυμόμαστε ή που προσποιούμαστε ότι θυμόμαστε.»

Χάρολντ Πίντερ

 

Μία πανσιόν ή ίσως ένα κρησφύγετο;

Δύο επισκέπτες ή ίσως δύο διώκτες;

Θύμα ή ίσως θύτης;

Ένας άντρας που έχει ή ίσως δεν έχει γενέθλια;

 

Το πρώτο μεγάλου μήκους θεατρικό έργο του συγγραφέα, ανοίγει την αυλαία για την «Κωμωδία της Απειλής», κλείνοντας το μάτι στο θέατρο του Παραλόγου. Μια βαθιά ανάσα πριν τη βουτιά στη θάλασσα της παρανόησης του κόσμου.

Γελάμε με τις φρίκες μας οι άνθρωποι; Τρομάζουμε; Κρυβόμαστε μες στις σκιές ή ουρλιάζουμε σαν πληγωμένα θηρία; Και τα ψέματα; Και η αλήθεια;

Μπορεί και να μην έχει σημασία να μάθουμε την αλήθεια. Είναι, άλλωστε, όλα τόσο ρευστά… αυτό που έχει σημασία είναι τα πρόσωπα και οι θέσεις που αλλάζουν. Η ισχύς παντού, η εξουσία, το κατεστημένο, η «οργάνωση». Η δύναμη αλλάζει χέρια, αλλάζει κοστούμια, αλλάζει φωνές. Και συνεχώς το ερώτημα για έναν καλύτερο κόσμο που, κάποτε, φαντάζει τόσο μα τόσο μακρινός…

 

Ένας τρόπος να δούμε τις λέξεις είναι να πούμε

πως είναι ένα τέχνασμα για να καλυφθεί η γύμνια.

Χάρολντ Πίντερ

 

Έργο με πολιτική ή υπαρξιακή χροιά; Θρίλερ ή κωμωδία; Γιατί να πρέπει να διαλέξουμε; Ας είναι κι αυτό ρευστό, όπως όλα.

Η απόδοση της ατμόσφαιρας και των προσώπων εξαιρετική. Οι ηθοποιοί παρόντες και ολοζώντανοι ήρωες της ιστορίας με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη να καταπίνει τη σκηνή με την παρουσία, με τη φωνή, το βλέμμα, την ανάσα, την κίνησή του.

Η Αθηνά Τσιλύρα, μητέρα, τιμωρός, «ζουμερή» σύζυγος, ο Φώτης Θωμαΐδης, ένας άχρωμος, άγευστος σύζυγος που όμως είναι αυτός που κρατά στην καταληκτική του φράση το κλειδί του Πιντερικού μύθου, η Άλκηστις Ζιρώ, ολόδροση, Άνοιξη και Θάνατος σε μία δόση και τέλος ο Γιάννος Περλέγκας και ο Γιάννης Στεφόπουλος σε μια δυαδική απεικόνιση της σκοτεινότητας της αλήθειας.

Ή μήπως όχι;

Ποιος μπορεί, στ’ αλήθεια, να πει…

 

Και ανάμεσά μας μια σκέψη, δοσμένη από τον ίδιο τον συγγραφέα:

«- Να φεύγαμε μαζί

- Και πού να πάμε;

- Πουθενά, απλά να φεύγαμε»…

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης

Σκηνικά - Κοστούμια: Νατάσσα Παπαστεργίου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Bασίλης Κλωτσοτήρας

Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτα Παπαδημητρίου

Φωτογραφίες: Νίκος Ρέσκος

Βίντεο: Θωμάς Παλυβός

 

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):

Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Άλκηστις Ζιρώ, Φώτης Θωμαΐδης, Γιάννος Περλέγκας, Γιάννης Στεφόπουλος, Αθηνά Τσιλύρα.

 

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα