Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022

"Ηλιακή Γραμμή" στο "Θέατρο Σπίτι"






 

Κοπιάστε, κοπιάστε, παρακαλώ,  - να πάρω το παλτό σας; - καθίστε όπου θέλετε, να σας κεράσουμε και το κατιτίς μας, ένα τσάι, λίγο νεράκι, έναν καθρέφτη σε φυσικό μέγεθος, μια γροθιά στο στομάχι, τί;

Ήρθατε να διασκεδάσετε; Τί να διασκεδάσετε, κατά το διασκεδάννυμι, πάει να πει, διασκορπίζω, σπαταλώ, διαλύω. Δεν το λέω εγώ, το λεξικό, καταλαβαίνετε.

Καταλαβαίνετε;

Πάμε πάλι.

Διασκορπίζω.

Σπαταλώ.

Διαλύω.

Ένα εγώ κι ένα εσύ. Στη μέση του δωματίου. Μπροστά στα μάτια σου, στα δικά σου μάτια, εκεί είσαι, μην κοιτάς αλλού, εσένα λέω, εσένα, εμένα λέω, κάτσε.

Μίλα, πες, έλα όλα να τα πούμε, και τα λόγια να βγουν, και οι αλήθειες και οι γροθιές οι σφιγμένες που κρύβονται στα βλέμματα. Κι ας είναι ξημερώματα, ξαφνικά μια σταλιά ο χρόνος, τί σημασία έχει ο χρόνος, τί σημασία έχουν τα χρόνια, ας φανταστούμε ότι όλα είναι τώρα.

«Ας φανταστούμε ότι παίζει μουσική.

Ας φανταστούμε τότε ότι χορεύουμε»

Ας φανταστούμε ότι λέμε την αλήθεια, εσύ κι εγώ απέναντι, στρογγυλό το τραπέζι, χωρίς γωνίες, στις γωνίες να κάτσουν τα πριν και τα μετά μας, οι φόβοι και οι λαχτάρες μας, ας τα βρούμε – θα τα βρούμε; Πότε τα χάσαμε; - εμείς στα στρογγυλά, στα μεταξύ μας.

Μεταξύ μας, μια γραμμή, ηλιακή.

«Ποιος γαμημένος σκέφτηκε να χωρίσει τα πάντα σε δύο συμβατά μισά;»

 

Πρώτη παράσταση στο «Θέατρο Σπίτι».

Πρώτη παρουσίαση του έργου του Ιβάν Βιριπάγιεφ στην Ελλάδα.

Το «ΝτόΜ» γίνεται σπίτι κι εμείς όλοι, μάρτυρες της ζωής των ηρώων, της ζωής μας.

Η Βάσια Βελτσίστα σκηνοθετεί μια χορογραφία στιγμών, με την αγωνία του ανθρώπου που θέλει να πει κάτι πολύ σημαντικό. Και το καταφέρνει.

Ο Βέρνερ και η Μπάρμπαρα, οικοδεσπότες, τύραννοι και αθώοι.

Ο Σταύρος Καστρινάκης, να διαλύει την πυκνότητα του κειμένου, μετατρέποντάς την σε ροή, σε ρευστή ακεραιότητα. Να κατευθύνει τον άξονα της ερμηνείας στο κάθετο, μόνο για να επιτρέψει στην Αθανασία Αγοράκη να τον κόψει οριζόντια, παρουσιάζοντας ακριβώς ό,τι μπορεί να οριστεί ως «γραμμή».

Εξαιρετικές, αληθινές ερμηνείες, χωρίς υπερβολές και ακρότητες, μα μόνο εσωτερικές και άμεσες, επιστρέφοντάς μας συνεχώς στο ζητούμενο, στο «εμείς».

 

Πρωτότυπη μετάφραση/ ερευνητική σκηνοθεσία: Βάσια Βελτσίστα

Επιμέλεια Κειμένου: Ευγενία Κριτσέφσκαγια

Παίζουν: Σταύρος Καστρινάκης, Αθανασία Αγοράκη

 

Από 15.1.22 έως 21.4.22

Πέμπτη με Κυριακή στις 20.30

ΝτόΜ, Βαλτετσίου 50 – 52, 4ος όροφος, Εξάρχεια, Αθήνα

Διάρκεια: 65΄

Εισιτήρια: 10 ευρώ

Πληροφορίες / Κρατήσεις: 6977505320, 6970174131, 6978090558

                                       ntom-coaching.com

(Ο αριθμός των θεατών – προσκεκλημένων είναι 10 θεατές ανά παράσταση)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψεις

Η "Κασέτα", της Λούλας Αναγνωστάκη, στο Θέατρο Σταθμός

  Θα μπορούσε να έχει γραφτεί σήμερα. Θα μπορούσε να γραφτεί αύριο το πρωί. Γράφτηκε όμως στα 1982 από το χεράκι της μεγάλης Λούλας Αναγνωστ...