Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

Νίκος Μπελογιάννης: Στο μπόι των ονείρων

 




70 χρόνια. Μέρα τη μέρα, λεπτό το λεπτό. Τόσο χρειάστηκε μια ιστορία αγάπης να φτάσει μέχρι σήμερα. Ιστορία αγάπης του ανθρώπου για την αλήθεια, την πατρίδα, τον αγώνα, τον άλλο άνθρωπο.

Εσένα κι εμένα δηλαδή.

Ένας κρότος η ζωή. Στα φώτα ενός προβολέα φορτηγού, αξημέρωτα, κρύφια. Έτσι μόνο γονατίζεται το φως. Έτσι σωπαίνει η ιστορία.

Η δική σου ιστορία. Η δική μου.

Ειδάλλως, μήτε οι τοίχοι και μήτε τα κελιά, και μήτε ο πόνος και το αίμα και μήτε τα κάγκελα τη σωπαίνουν. Μόνο τη θεριεύουν.

Πώς γίνεται και μια ιστορία αγάπης διαβάζει τα χαρτιά της μοίρας ενός λαού και σκύβει το κεφάλι μπρος στις ατράνταχτες αποκαλύψεις;

Πώς γίνεται ένα «εγώ» να φωνάζει «εμείς» και να χαμογελά περπατώντας προς το θάνατο;

Πώς γίνεται τραγούδι να γίνεται ο θρήνος, στίχος που ζει και ζει, να θυμίζει όλα όσα από ντροπή κρύβονται;

 

«….θάνατος, μαύρος αδερφός

Θάνατος, θα γίνω αθάνατος…»








Στους αριθμούς στήνει τα θεμέλιά της η μνήμη….

2 δίκες. Όλη η φαυλότητα συγκεντρωμένη σε χαρτιά, ψέματα, συνομωσίες και πρωτοσέλιδα εφημερίδων. 19 Οκτώβρη του 1951, 15 Φλεβάρη του 1952.

250.000 τηλεγραφήματα. Να μην εκτελεστεί ο Μπελογιάννης.

30 του Μάρτη, 4.10 το πρωί. Ούτε ένα δάκρυ δε σκορπιέται, μόνο από μέσα στάζει, να δροσίζει, να θρέφει της καρδιάς την άσβεστη φλόγα.

24 κάνες. 24 νέα παιδιά, στρατιώτες, κρατούν στα χέρια τους την ευθύνη για το φονικό.

8 βήματα. Να χωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα. Τη ζωή από το θάνατο. Το φως απ’ το σκοτάδι.

2 χρόνια. Γνωριμία, αγώνας, φυλάκιση, πόνος, έρωτας, γέννηση, θάνατος, αγάπη, αγάπη, αγάπη…

1 στιγμή. Και ό,τι για χρόνια παλεύαμε, σβήνει. Σβήνει;

Στους αριθμούς στήνει τα θεμέλιά της η μνήμη….

 

«Φαίνεται ότι το βιβλίο θα κλείσει πριν φτάσουμε στο τέλος. Και ποτέ δεν ήθελα όσο τώρα, να ζήσεις τουλάχιστον εσύ. Να ζήσεις για το παιδί, να ζήσεις και για την εκδίκηση.»

 

70 χρόνια. Μετά. Ο Ανδρέας Ζαφείρης με βοηθό τη Χαρά Νικολάου εικονοποιούν επάξια τα πραγματικά γεγονότα της ιστορίας του Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά.

Η Σταυριάνα Καδή, ένα κλαράκι μυγδαλιάς στον χειμώνα της ιστορικής αφήγησης κι ο Σωτήρης Τασούλας ο γερός κορμός της. Παρόντες, εναρμονισμένοι εκφραστές μιας μνήμης που προσκαλεί σε εγρήγορση.

 

«Γαρύφαλό μου….»

 

Στο Χώρο 2510

Θεμιστοκλέους 52

Τηλ. Κρατήσεων 6988899653, 6970743581

Σάββατο στις 9 μ.μ. και Κυριακή στις 7 μ.μ.

Τιμή εισιτηρίου, 10 ευρώ.

 

Υ.Γ. Το πρόγραμμα της παράστασης περιέχει το κείμενο. Κάτι που λείπει από τα θεατρικά προγράμματα τελευταία.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψεις

Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας στο ΠΛΥΦΑ

  Ονειρεύονται, λέει, οι μεγάλοι, όνειρα παιδιών, με ξωτικά και με νεράιδες και με ξόρκια και με μαγικά. Αδύνατον! Και υπάρχει, λέει,   ...