Πόρνες στα Βούρλα - Θέατρο Αγγέλων Βήμα

 

Μη γελαστείς∙ η φυλακή δε γράφεται έτσι. Γράφεται με πολλά φ, φόβος, φρίκη, φαλλός. Και με λ, πολλά λ, λαγνεία, λεηλασία, λήθη. Αυτό το τελευταίο όμως πονάει πιότερο. Η ρημάδα η λήθη. Αυτό που θέλεις να ξεχάσεις, πάει να πει.

Κάτι να μείνει από μένα ρε, από όλη αυτή τη λήθη που με κέρασε η ιστορία, η ιστορία που διάλεξες να πεις αντί εμού. Και που δε σήκωσα αντίλογο να ουρλιάξει η ψυχή, να πετάξει πάνω από τα τσιμέντα και τα μπάζα.

Είναι που τα φτερά φυτρώνουν στην πλάτη κι αν δεν στα μάθουν, δεν τα ξέρεις που είναι εκεί, δεν τα βλέπεις.

Β, όπως βάσανα, όπως βούρκος, όπως Βούρλα. 1873. Δραπετσώνα. Τα ντουβάρια της ντροπής. Ποιας ντροπής; Της δικής μου ή της δικής σου;

Κράτα το αυτό.

Δημόσιο πορνείο, μπορντέλο, φυλακή, φυλακή, φυλακή. Με πολλά φ.

Φθίση, φθόνος, φτήνια.

Της ψυχής φτήνια, είτε μου ζητάς να πουλήσω το κορμί μου, είτε τις ιδέες μου. Στα ίδια ντουβάρια μέσα.

1970. Το γκρέμισες και καθάρισες. Έχτισες κι από πάνω να σκεπαστούν όλα, τίποτα να μη φαίνεται, τίποτα. Κυρίως η ντροπή. Η ντροπή σου.

Ούτε όνομα να έχω, ούτε φωνή.

Τα βρήκα τα φτερά. Μου τα ‘δειξε η σκιά στο ντουβάρι. Την πίστεψα τη σκιά. Και καλά που έκαμα γιατί με έφερε μέχρι εδώ, να στα πω ένα χεράκι τώρα που δεν με πονάει το τώρα σου.

Γιατί πρέπει κάτι να μείνει από μένα.

Στο Αγγέλων Βήμα, ένα χρονικό πόνου και τρυφεράδας, βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της Τέτης Σώλου, μέσα από βλέμματα και κεράσματα, ξαπλωμένο στα πλήκτρα ενός πιάνου, τυλιγμένο σε υφάσματα και σώματα.

Η Κατερίνα Σκορδαλάκη, η Αμαλία Αυγουστάκη και η Ρουμπίνη Χονδρουδάκη με σεβασμό κι αγάπη ενσαρκώνουν, «φέρουν» τις ιστορίες των κοριτσιών που, αν κοιτάξεις προσεκτικά, σαν να βρίσκονται παντού στο χώρο. Σαν να σε κοιτάζουν, σαν να λένε «άκου, άκου προσεκτικά, αυτή είναι η φωνή μου που ήθελες να ξεχάσεις, που διάλεξες να ξεχάσεις».

Αφηγήτρια η συγγραφέας του ομότιτλου βιβλίου, Τέτη Σώλου, να γίνεται περιφραγμένο τοπίο, ντουβάρια και μνήμες και ιστορία κι άντε πάλι χώμα και νερό κι ανάσες.

Στις ενορχηστρώσεις και στο πιάνο επί σκηνής η Υβόνη Σιέμου, να φέρνει πίσω το Μάρκο και τον Τούντα, το Δελιά και τον Καρίπη, τον Παπάζογλου και την Εσκενάζη.

Τη θεατρική διασκευή του βιβλίου και το στήσιμο της παράστασης ανέλαβε και έφερε επάξια εις πέρας η Μαργαρίτα Δαλαμάγκα – Καλογήρου.

Από τη Δραπετσώνα του τότε ως τη σήμερον, μια ντροπή δρόμος.

Μισή δική σου κι άλλη μισή, δική σου πάλι.

Γιατί εμείς εδώ βρήκαμε τα φτερά μας.

 

Πόρνες στα Βούρλα

Θέατρο Αγγέλων Βήμα

Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια

Κυριακές, στις 20.30

Τηλ. 210 52 42 211

photos by Ελένη Κουρή